กรรมพันธุ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]กรรม + พันธุ์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ heredity สำหรับความหมาย 1
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | กำ-มะ-พัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gam-má-pan |
| ราชบัณฑิตยสภา | kam-ma-phan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kam˧.ma˦˥.pʰan˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]กรรมพันธุ์