ข่อย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ข็่อย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ̀i |
ราชบัณฑิตยสภา | khoi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔj˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ข่อย
- ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมถึงขนาดกลางชนิด Streblus asper Lour. ในวงศ์ Moraceae มักขึ้นตามป่าต่ำและริมแม่น้ำลำคลอง ใบเล็ก สากคาย ใช้ขัดถูได้ เปลือกใช้ทำกระดาษ เรียกว่า กระดาษข่อย ใบ เปลือก เนื้อไม้ และเมล็ดใช้ทำยาได้
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ตามนิรุกติศาสตร์) ข้อย
คำสรรพนาม[แก้ไข]
ข่อย