ข่อย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขอย และ ข้อย

ภาษาไทย[แก้ไข]

ข่อย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ข็่อย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkɔ̀i
ราชบัณฑิตยสภาkhoi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɔj˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ข่อย

  1. ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมถึงขนาดกลางชนิด Streblus asper Lour. ในวงศ์ Moraceae มักขึ้นตามป่าต่ำและริมแม่น้ำลำคลอง ใบเล็ก สากคาย ใช้ขัดถูได้ เปลือกใช้ทำกระดาษ เรียกว่า กระดาษข่อย ใบ เปลือก เนื้อไม้ และเมล็ดใช้ทำยาได้

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

  • (ตามนิรุกติศาสตร์) ข้อย

คำสรรพนาม[แก้ไข]

ข่อย

  1. ข้า, ฉัน