เค้า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เค้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	káo
	ราชบัณฑิตยสภา	khao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaw˦˥/

รากศัพท์ 1

คำนาม

เค้า

1. สิ่งที่เป็นเครื่องกำหนดหมายบอกให้รู้

   ฝนตั้งเค้า

2. สิ่งที่ส่อแสดงให้รู้ได้ว่ามีลักษณะเหมือนสิ่งอื่น

   นาย ก มีเค้าหน้าเหมือนนาย ข

3. ต้นเงื่อน

   ต้นเค้า

4. รูปหรือรูปความโดยย่อ

   เขียนพอให้เห็นเป็นเค้า

5. ร่องรอย

   พอได้เค้า

6. (ล้า) เหง้า

   โคตรเค้าเหล่ากอ

รากศัพท์ 2

คำสรรพนาม

เค้า

1. (ล้า) ข้า (อนันตวิภาค)

รากศัพท์ 3

คำนาม

เค้า

1. ตัวเงินหรือวัตถุที่ใช้แทนตัวเงิน เช่นเมล็ดมะขามเป็นต้นที่เป็นทุนซึ่งตั้งไว้สำหรับเล่นในบ่อนการพนันบางชนิด เรียกผู้ถือต้นทุนในการพนันว่า ถุงเค้า

รากศัพท์ 4

จากภาษาไทดั้งเดิม *ɡawᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຄົ້າ (เค็้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႉ (ก๎ว), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์)

คำนาม

เค้า

1. ชื่อนกหลายชนิดในวงศ์ Strigidae ขนนุ่ม หัวใหญ่ ตาโต ตัวลาย ออกหากินเวลากลางคืน กลางวันหลบพักผ่อนตามต้นไม้ มีหลายชนิด

รากศัพท์ 5

แผลงมาจาก เขา

คำสรรพนาม

เค้า

1. เขา
2. ตนเอง

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (deprecated use of |lang= parameter) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /káw/

คำคุณศัพท์

เค้า (คำอาการนาม กำเค้า หรือ ความเค้า)

1. แรก