เนเธอร์แลนด์

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาอังกฤษ Netherlands, จาก nether (“ต่ำกว่า, ข้างใต้, ลุ่ม, ล่าง”) + lands (“พื้นดิน, ดินแดน, ประเทศ”), มาจากการที่ภูมิประเทศส่วนใหญ่ของเนเธอร์แลนด์เป็นที่ราบลุ่มและพื้นที่บางส่วนอยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เน-เท่อ-แลน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nee-tə̂ə-lɛɛn
	ราชบัณฑิตยสภา	ne-thoe-laen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/neː˧.tʰɤː˥˩.lɛːn˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

เนเธอร์แลนด์

1. (ประเทศ~) ชื่อประเทศหนึ่งในยุโรปตะวันตก ติดกับทะเลเหนือ เมืองหลวงคืออัมสเตอร์ดัม ประชากรส่วนใหญ่ใช้ภาษาดัตช์

คำแปลภาษาอื่น

ชื่อประเทศในยุโรปตะวันตก

• เขมร: ហុល្លង់ (km) (หุลฺลง̍), ហុឡង់ដ៍ (km) (หุฬง̍ฎ์)
• จีน:

  จีนกลาง: 荷蘭 (zh), 荷兰 (zh) (Hélán), 尼德蘭 (zh), 尼德兰 (zh) (Nídélán)

• ไทใหญ่: ႁေႃႇလႅၼ်ႇ (shn) (ห่อ̂แล่น)

• พม่า: နယ်သာလန် (my) (นย์สาลน์), ဟော်လန် (my) (เหา์ลน์)
• ลาว: ໂຮນລັງ (lo) (โฮนลัง), ໂຮລັງ (lo) (โฮลัง), ນິແຕລັນ (lo) (นิแตลัน)
• เวียดนาม: Hà Lan (vi)
• อังกฤษ: the Netherlands (en) (เน็ฑเฑอร์ลันด์ส)

ดูเพิ่ม

• ฮอลแลนด์ (ปาก)
• วิลันดา (เลิกใช้)
• ฮอลันดา (เลิกใช้)