ปลิว
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pliwᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩖᩥᩅ (ปลิว), ลาว ປິວ (ปิว), ไทลื้อ ᦔᦲᧁ (ปีว), ไทใหญ่ ပိဝ် (ปิว), ไทดำ ꪜꪲꪫ (ปิว), ไทขาว ꪜꪲꪫ, พ่าเก ပိဝ် (ปิว์), อาหม 𑜆𑜢𑜈𑜫 (ปิว์), จ้วงแบบจั่วเจียง bieu
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ปฺลิว | |
---|---|---|
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpliu |
ราชบัณฑิตยสภา | plio | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pliw˧/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]ปลิว (คำอาการนาม การปลิว)
- ลอยตามลม, ถูกลมพัด, (ใช้แก่สิ่งที่มีลักษณะเบา)
- (ภาษาปาก) ใช้เป็นคำเปรียบเทียบ มีความหมายคล้ายคลึงเช่นนั้น
- เดินตัวปลิว
- (ภาษาปาก, สแลง) หลุดหรือหายไปจากเดิมที่เคยมีอยู่
- เก้าอี้ปลิว
- หลุดจากตำแหน่ง
- เพจปลิว
- เพจถูกระงับ
อ่านเพิ่ม
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/iw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- สแลงภาษาไทย