ส้วม

ดูเพิ่ม: สวม

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซ่วม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sûuam
	ราชบัณฑิตยสภา	suam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sua̯m˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suəmꟲ¹ (“ห้อง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ส้วม (“ห้องนอน”), ภาษาลาว ສ້ວມ (ส้วม, “ห้อง; ห้องนอน”), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥛᥳ (สู๎ม, “ห้อง”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง suemj（ห้อง）, ภาษาจ้วง suemj（ห้อง）

คำนาม

ส้วม

1. (ห้อง~) สถานที่ที่สร้างไว้สำหรับถ่ายอุจจาระปัสสาวะโดยเฉพาะ มักทำเป็นห้อง
2. อุปกรณ์สำหรับใช้ถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ

   มูลนิธิซิเมนต์ไทยแจกส้วมกระดาษให้ผู้ประสบภัยน้ำท่วม

คำพ้องความ

(สถานที่ฯ): ดูที่ อรรถาภิธาน:ส้วม

คำกริยา

ส้วม

1. (ภาษาปาก) ถ่ายอุจจาระ

   คุณยายไม่ส้วมมา 3 วันแล้ว

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ส้วม

1. (เลิกใช้) เอามือทั้ง 2 ข้างโอบรัดเข้าไว้ในวงแขน เรียกว่า ส้วมกอด, สวม ก็ว่า

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suəmꟲ¹ (“ห้อง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ส้วม (“ห้องขับถ่าย”), ภาษาลาว ສ້ວມ (ส้วม, “ห้อง; ห้องนอน”), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥛᥳ (สู๎ม, “ห้อง”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง suemj, ภาษาจ้วง suemj

คำนาม

ส้วม

1. ห้องนอน