เงาะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

เงาะ (คนป่า)
เงาะ (ผลไม้)

รากศัพท์[แก้ไข]

จากชื่อของตัวละครในเรื่อง สังข์ทอง (เขมรว่า ខ្យងស័ង្ខ ขฺยงสังฺข); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ងោះ (โงะ), ภาษาลาว ເງາະ (เงาะ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เงาะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngɔ́
ราชบัณฑิตยสภาngo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋɔʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

เงาะ

  1. คนป่าพวกหนึ่ง รูปร่างต่ำเตี้ย ตัวดำ ผมหยิก ในตระกูลนิกริโต (Negrito) และตระกูลออสโตรเนเชียน (Austronesian) อยู่ในแหลมมลายู เรียกตัวเองว่า กอย ได้แก่ พวกเซมัง และซาไกหรือเซนอย
  2. โดยปริยายเรียกคนที่มีรูปร่างเช่นนั้น
  3. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Nephelium lappaceum L. ในวงศ์ Sapindaceae ผลกินได้ เปลือกมีขนยาวสีเหลืองหรือแดงเป็นต้น, ปักษ์ใต้เรียก พรวน