เธอ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เทอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | təə |
| ราชบัณฑิตยสภา | thoe | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰɤː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำสรรพนาม
[แก้ไข]เธอ
- คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย มักใช้ในระหว่างเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน หรือใช้กับผู้มีศักดิ์ต่ำกว่า เช่นครูพูดกับศิษย์ เป็นสรรพนามบุรุษที่ 2
- คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง ใช้กับผู้มีศักดิ์ต่ำกว่าด้วยความยกย่องหรือเอ็นดูเป็นต้น เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]แผลงมาจาก ธ (“พระมหากษัตริย์”)
คำนาม
[แก้ไข]เธอ