ข่อย
ภาษาไทย
[แก้ไข]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ข็่อย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ̀i |
| ราชบัณฑิตยสภา | khoi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ข่อย
- ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมถึงขนาดกลางชนิด Streblus asper Lour. ในวงศ์ Moraceae มักขึ้นตามป่าต่ำและริมแม่น้ำลำคลอง ใบเล็ก สากคาย ใช้ขัดถูได้ เปลือกใช้ทำกระดาษ เรียกว่า กระดาษข่อย ใบ เปลือก เนื้อไม้ และเมล็ดใช้ทำยาได้
ภาษาอีสาน
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (ตามนิรุกติศาสตร์) ข้อย
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ข่อย