ซ่อง

ดูเพิ่ม: ซอง, ซอัง, และ ซ้อง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ซ็่อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sɔ̂ng
	ราชบัณฑิตยสภา	song
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɔŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ช่อง

รูปแบบอื่น

• (ประชุม) ส้อง

คำนาม

ซ่อง

1. ที่มั่วสุมชุมนุมกันลับ ๆ (มักใช้ในทางไม่ดี)

   ซ่องการพนัน

   ซ่องโจร

   ซ่องโสเภณี

คำกริยา

ซ่อง

1. (โบราณ) ประชุม

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

ซ่อง

1. เงื่อง, เซื่อง

   นกยางเดินซ่อง

รากศัพท์ 3

รูปแบบอื่น

• ซ้อง

คำกริยา

ซ่อง (คำอาการนาม การซ่อง)

1. ร้องพร้อม ๆ กัน
2. ร้องสรรเสริญ

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟoːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช่อง, ภาษาลาว ຊ່ອງ (ซ่อง), ภาษาไทลื้อ ᦋᦸᧂᧈ (ช่อ̂ง), ภาษาจ้วง congh

คำนาม

ซ่อง

1. ช่อง