บ้าง

ดูเพิ่ม: บาง และ บ่าง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง mbangj (บ้าง-some,few)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		บ้าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bâang
	ราชบัณฑิตยสภา	bang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/baːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

บ้าง

1. มิได้มีทั้งหมดหรือส่วนน้อยกับส่วนไม่มาก

   บางทีก็มีบ้าง ต่างก็ไม่

2. แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน

   ขอเอาบ้าง

3. บังคับให้ปฏิบัติตาม

   กินข้าวบ้าง เผื่อร่างกายจะแข็งแรงดี

คำสรรพนาม

บ้าง

1. คำสรรพนามบุรุษที่ 3 ใช้แทนผู้หรือสิ่งที่พูดถึง ในกรณีที่กล่าวแยกเฉพาะ

ภาษาคำเมือง

คำคุณศัพท์

บ้าง (คำอาการนาม กำบ้าง หรือ ความบ้าง)

1. แหว่ง, บิ่น