หวาย
ดูเพิ่ม: หว้าย
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.waːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨿ (หวาย), ภาษาลาว ຫວາຍ (หวาย), ภาษาไทใหญ่ ဝၢႆ (วาย), ภาษาอาหม 𑜈𑜩 (บย์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หฺวาย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wǎai |
| ราชบัณฑิตยสภา | wai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /waːj˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หวาย
- ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นยาวทอดเลื้อย ผิวเกลี้ยงเหนียว กาบและก้านใบมีหนาม เช่น หวายตะค้าทอง (Calamus caesius Blume), หวายขม (C. viminalis Willd.) หัวใช้ทำยาได้, หวายน้ำ (Daemonorops angustifolia (Griff.) Mart.)
- ชื่อกล้วยไม้หลายชนิดในสกุล Dendrobium วงศ์ Orchidaceae เช่น หวายตะมอย