ข้ามไปเนื้อหา

เบื่อ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เบื่อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbʉ̀ʉa
ราชบัณฑิตยสภาbuea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɯa̯˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.ɓɯəᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ເບື່ອ (เบื่อ), คำเมือง ᨷᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เบอิ่อ), เขิน ᨷᩮᩬᩨ᩵ (เบอื่), ไทลื้อ ᦵᦢᦲᧈ (เบี่), ไทใหญ่ မိူဝ်ႇ (เมิ่ว) หรือ ဝိူဝ်ႇ (เวิ่ว), ไทใต้คง ᥛᥫ (เมอ̂), จ้วง mbwq, จ้วงแบบหนง mbowq

คำกริยา

[แก้ไข]

เบื่อ (คำอาการนาม การเบื่อ)

  1. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย
    เบื่อหนู
    เบื่อปลา

คำนาม

[แก้ไข]

เบื่อ

  1. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตายว่า ยาเบื่อ

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

เบื่อ

  1. (โบราณ) เมา

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับลาว ເບື່ອ (เบื่อ), จ้วง mbwq, จ้วงแบบหนง mbowq

คำกริยา

[แก้ไข]

เบื่อ (คำอาการนาม การเบื่อ หรือ ความเบื่อ)

  1. รู้สึกอิดหนาระอาใจ เหนื่อยหน่าย หรือไม่อยาก
    เบื่องาน
    เบื่อโลก
    เบื่ออาหาร