เบื่อ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เบื่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bʉ̀ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | buea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɯa̯˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.ɓɯəᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເບື່ອ (เบื่อ), ภาษาคำเมือง ᨷᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เบอิ่อ), ภาษาเขิน ᨷᩮᩬᩨ᩵ (เบอื่), ภาษาไทลื้อ ᦵᦢᦲᧈ (เบี่), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်ႇ (เมิ่ว) หรือ ဝိူဝ်ႇ (เวิ่ว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥫ (เมอ̂), ภาษาจ้วง mbwq, ภาษาจ้วงแบบหนง mbowq
คำกริยา
[แก้ไข]เบื่อ (คำอาการนาม การเบื่อ)
คำนาม
[แก้ไข]เบื่อ
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เบื่อ
- (โบราณ) เมา
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເບື່ອ (เบื่อ), ภาษาจ้วง mbwq, ภาษาจ้วงแบบหนง mbowq
คำกริยา
[แก้ไข]เบื่อ (คำอาการนาม การเบื่อ หรือ ความเบื่อ)
- รู้สึกอิดหนาระอาใจ เหนื่อยหน่าย หรือไม่อยาก
- เบื่องาน
- เบื่อโลก
- เบื่ออาหาร