ไถ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไถ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tǎi |
| ราชบัณฑิตยสภา | thai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaj˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *crwajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ไถ, ลาว ໄຖ (ไถ), คำเมือง ᨳᩱ (ไถ), เขิน ᨳᩱ (ไถ), ไทลื้อ ᦺᦏ (ไถ), ไทขาว ꪼꪖ, ไทใหญ่ ထႆ (ไถ), อาหม 𑜌𑜩 (ถย์), จ้วง cae, จ้วงแบบจั่วเจียง tae (ไถ), แสก ไถ่
คำนาม
[แก้ไข]ไถ
- เครื่องมือทำนาทำไร่ชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันไถ หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อฟื้นดิน
คำกริยา
[แก้ไข]ไถ (คำอาการนาม การไถ)
- (สกรรม) เอาไถเทียมด้วยควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อฟื้นดิน
- เคลื่อนไปไถลไป
- นั่งไม้ลื่นไถลงมา
- ไสไป
- ไถรถตัดหญ้าไปรอบสนาม
- (ภาษาปาก) ขอร้องแกมบังคับ เพื่อเอาทรัพย์สินเป็นต้นอย่างไม่ถูกต้อง
- รีดไถ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ใช้ไถเพื่อฟื้นดิน
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]จากลักษณะของหมู่ดาวฤกษ์ที่เรียงตัวกันคล้ายรูปคันไถ
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]ไถ
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tʰaj˨˦/
คำนาม
[แก้ไข]ไถ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨳᩱ (ไถ)
คำกริยา
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาดัตช์
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาสเปน
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง