งิ้ว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: งัว, งั่ว, และ งั๊ว

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์งิ้ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngíu
ราชบัณฑิตยสภาngio
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋiw˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋiːwꟲ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨦᩥ᩠᩶ᩅ (งิ้ว), ภาษาเขิน ᨦᩦ᩠᩶ᩅ (งี้ว), ภาษาอีสาน งิ้ว, ภาษาลาว ງີ້ວ (งี้ว), ภาษาไทลื้อ ᦇᦲᧁᧉ (งี้ว) หรือ ᦓᦲᧁᧉ (นี้ว), ภาษาไทใหญ่ ၼိဝ်ႉ (นิ๎ว), ภาษาไทใต้คง ᥘᥤᥝᥳ (ลี๎ว) หรือ ᥢᥤᥝᥳ (นี๎ว), ภาษาพ่าเก ꩫိဝ် (นิว์)

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

งิ้ว

  1. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Bombax ceiba L. ในวงศ์ Bombacaceae กิ่งก้านและลำต้นมีหนามแหลมคม เปลือกสีเทา ขรุขระ ดอกสีแดงสด ใช้ปุยในผลอย่างเดียวกับง้าว

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาห่อยซัน (yiu1, นักแสดง)[1]

คำนาม[แก้ไข]

งิ้ว

  1. ละครจีนแบบโบราณ

อ้างอิง[แก้ไข]