งิ้ว
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | งิ้ว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ngíu |
| ราชบัณฑิตยสภา | ngio | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ŋiw˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋiːwꟲ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨦᩥ᩠᩶ᩅ (งิ้ว), เขิน ᨦᩦ᩠᩶ᩅ (งี้ว), อีสาน งิ้ว, ลาว ງີ້ວ (งี้ว), ไทลื้อ ᦇᦲᧁᧉ (งี้ว) หรือ ᦓᦲᧁᧉ (นี้ว), ไทใหญ่ ၼိဝ်ႉ (นิ๎ว), ไทใต้คง ᥘᥤᥝᥳ (ลี๎ว) หรือ ᥢᥤᥝᥳ (นี๎ว), พ่าเก ꩫိဝ် (นิว์)
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]งิ้ว
- ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Bombax ceiba L. ในวงศ์ Bombacaceae กิ่งก้านและลำต้นมีหนามแหลมคม เปลือกสีเทา ขรุขระ ดอกสีแดงสด ใช้ปุยในผลอย่างเดียวกับง้าว
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]งิ้ว
- ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย
- ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา
- ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอห้วยแถลง จังหวัดนครราชสีมา
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมมาจากห่อยซัน 優 (yiu1, “นักแสดง”)[1]
คำนาม
[แก้ไข]งิ้ว
อ้างอิง
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/iw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- หน้าที่ใช้ชื่ออนุกรมวิธาน (species)
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- th:ตำบลในไทย
- th:เชียงราย
- th:นครราชสีมา
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาห่อยซัน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาห่อยซัน
- ห่อยซัน terms with non-redundant manual transliterations
- th:พืช