ปากกา

ภาษาไทย

รากศัพท์

ปาก +‎ กา; เทียบลาว ປາກກາ (ปากกา), เขมร ប៉ាកកា (บ̎ากกา)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปาก-กา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpàak-gaa
	ราชบัณฑิตยสภา	pak-ka
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/paːk̚˨˩.kaː˧/(สัมผัส)

คำนาม

ปากกา

1. เครื่องสำหรับขีดเขียนชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยตัวปากและด้าม ตัวปากมักทำด้วยโลหะ เช่น ปากกาคอแร้ง ปากกาเบอร์ 5 ใช้เสียบที่ด้ามจุ้มหมึกหรือน้ำสีอื่นเขียน (คำลักษณนาม: ด้าม)
2. เครื่องสำหรับหนีบของใช้ ทำด้วยไม้หรือเหล็กก็มี

คำแปลภาษาอื่น

เครื่องสำหรับขีดเขียนชนิดหนึ่ง

• จีน:

  จีนกลาง: 筆 / 笔 (zh) (bǐ), 笔 (zh) (bǐ)

• ไทใหญ่: ၵမ်ၸိုမ်း (shn) (กัมจึ๊ม)
• ลาว: ບິກ (lo) (บิก)
• อังกฤษ: pen (en) (เพ็น)

ดูเพิ่ม

• ปากไก่