ผัง

ดูเพิ่ม: ผง, ผิง, ผึ่ง, และ ผึ้ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ผัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pǎng
	ราชบัณฑิตยสภา	phang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰaŋ˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຜັງ (ผัง), ภาษาคำเมือง ᨹᩢ᩠ᨦ (ผัง), ภาษาเขิน ᨹᩢ᩠ᨦ (ผัง), ภาษาไทใหญ่ ၽင် (ผัง)

คำนาม

ผัง

1. ไม้สำหรับถ่างผ้าที่ทอให้ตึง ปลายทั้ง 2 มีเข็มสำหรับเสียบที่ริมผ้า
2. ไม้หรือเส้นแบบสำหรับเป็นแบบขุดหลุมเสาปลูกเรือน
3. พื้นที่ราบ
4. ระดับพื้นที่
5. แบบที่เขียนย่อหรือขยายจากสิ่งต่าง ๆ เช่น ตึก เรือน, แผนผัง ก็ว่า

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

ผัง

1. เข้มแข็ง, รวดเร็ว

   ผายผัง