ข้ามไปเนื้อหา

วาย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: วายุ, ว่าย, ว้าย, และ ว๊าย

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์วาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwaai
ราชบัณฑิตยสภาwai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/waːj˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงไวน์

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

เทียบเขมร ពាយ (พาย), ลาว ວາຍ (วาย)

คำกริยา

[แก้ไข]

วาย (คำอาการนาม การวาย)

  1. ค่อยสิ้นไปตามคราวหรือกำหนดอายุเวลา
    มะม่วงวาย
    ตลาดวาย
    หัวใจวาย

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากเขมรเก่า វាយ៑ (วายฺ, ตี, ทุบ, ชน, หวด); ร่วมเชื้อสายกับเขมร វាយ (วาย)

คำกริยา

[แก้ไข]

วาย (คำอาการนาม การวาย)

  1. ตี
    วายทรวง

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

ยืมมาจากอังกฤษ wye (วาย, ชื่อเรียกอักษร Y)

คำนาม

[แก้ไข]

วาย

  1. ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน Y/y
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 4

[แก้ไข]

ยืมมาจากอังกฤษ Y ตัวอักษรตัวแรกของ yuri, จากโรมาจิของ ญี่ปุ่น 百合 (yuri)

คำนาม

[แก้ไข]

วาย

  1. (สแลง) ยูริ, ประเภทนิยายหญิงรักหญิง
  2. (สแลง) ความสัมพันธ์รักใคร่ระหว่างผู้หญิง
  3. (สแลง) คนที่ชื่นชอบนิยายหรือเรื่องรักใคร่ระหว่างผู้หญิง
  4. (สแลง) ผู้หญิงที่อยู่ในความสัมพันธ์รักใคร่ระหว่างผู้หญิง

รากศัพท์ 5

[แก้ไข]

ยืมมาจากอังกฤษ Y ตัวอักษรตัวแรกของ yaoi, จากโรมาจิของ ญี่ปุ่น やおい (yaoi)

คำนาม

[แก้ไข]

วาย

  1. (สแลง) ยาโออิ, ประเภทนิยายชายรักชาย
  2. (สแลง) ความสัมพันธ์รักใคร่ระหว่างผู้ชาย
  3. (สแลง) คนที่ชื่นชอบนิยายหรือเรื่องรักใคร่ระหว่างผู้ชาย
  4. (สแลง) ผู้ชายที่อยู่ในความสัมพันธ์รักใคร่ระหว่างผู้ชาย