ไก่
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kajᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 雞 (MC kej); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩱ᩵ (ไก่), ภาษาลาว ໄກ່ (ไก่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦂᧈ (ไก่), ภาษาไทดำ ꪼꪀ꪿ (ไก่), ภาษาไทขาว ꪼꪀꫀ, ภาษาไทใหญ่ ၵႆႇ (ไก่), ภาษาไทใต้คง ᥐᥭᥱ (กั่ย), ภาษาอ่ายตน ကႝ (กย์), ภาษาพ่าเก ကႝ (กย์), ภาษาอาหม 𑜀𑜩 (กย์), ภาษาปู้อี gais (ไก๋), ภาษาจ้วง gaeq (ไก๊), ภาษาแสก ไก; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *kajᴬ¹
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไก่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gài |
| ราชบัณฑิตยสภา | kai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaj˨˩/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
คำนาม
[แก้ไข]ไก่ (คำลักษณนาม ตัว)
- สัตว์ปีกจำพวกนก มีหลายวงศ์ บินได้ในระยะสั้น หากินตามพื้นดิน ตกไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว ตัวผู้หงอนใหญ่และเดือยยาว
- ไก่สองตัวอยู่บนต้นไม้
- ลุงเลี้ยงไก่หลายตัว
- ฝูงไก่กำลังจิกกินเมล็ดข้าวบนพื้นดิน
- (ภาษาปาก, สแลง) ผู้หญิงหากิน[1]
- แถวนี้มีไก่คอยหาแขกอยู่มาก
- (ภาษาปาก, สแลง) ผู้หญิงที่ถูกล่อลวงมาเพื่อมีเพศสัมพันธ์ด้วย[1]
- แน่ใจนะว่าพาผู้หญิงคนนี้มาทำงาน ไม่ใช่ไปจับไก่มา
- (ภาษาปาก, สแลง) ผู้หญิงที่มีท่าทางหรือลักษณะการแต่งตัวที่เชิญชวนให้ผู้ชายต้องการมีเพศสัมพันธ์ด้วย[2]
- ผู้หญิงคนนี้ท่าทางไก่จังเลย
- (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) อ่อนด้อย (คำตรงข้าม : ตัวตึง)
- วันนี้เจอตี้ไก่
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (1) กุกกุฏ-
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]- ไก่กระทง
- ไก่กอและ
- ไก่กา
- ไก่แก่แม่ปลาช่อน
- ไก่แก้ว
- ไก่เขี่ย
- ไก่งวง
- ไก่จ๊อ
- ไก่แจ้
- ไก่ชน
- ไก่ต่อ
- ไก่ตอน
- ไก่ตาฟาง
- ไก่เถื่อน
- ไก่ทอด
- ไก่นา
- ไก่บ้าน
- ไก่บินไม่ตกดิน
- ไก่ป่า
- ไก่ฟ้า
- ไก่ย่าง
- ไก่รองบ่อน
- ไก่รุ่นกระทง
- ไก่สามอย่าง
- ไก่สาว
- ไก่หลง
- ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่
- ไก่โห่
- ไก่อ่อน
- ไก่อ่อนสอนขัน
- ไก่อู
- เชือดไก่ให้ลิงดู
- ลิ้นไก่
- หน้าซีดเป็นไก่ต้ม
- หมูเห็ดเป็ดไก่
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]สัตว์ปีกจำพวกนก
|
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ 1.0 1.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 161.
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 19.
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ไก่
- อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩱ᩵ (ไก่)
ภาษาแสก
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ไก่
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีลิงก์เสียง
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ขำขัน
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- กอกบอรอก terms in nonstandard scripts
- หน้าที่มีคำแปลภาษากอกบอรอก
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเกาหลี
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเขมร
- หน้าที่มีคำแปลภาษาจีนกลาง
- จีนกลาง terms with redundant transliterations
- หน้าที่มีคำแปลภาษาชอง
- หน้าที่มีคำแปลภาษาญี่ปุ่น
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาญี่ปุ่น/t
- หน้าที่มีคำแปลภาษาดัตช์
- หน้าที่มีคำแปลภาษาตากาล็อก
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาโปรตุเกส
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาโปรตุเกส/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาฝรั่งเศส
- หน้าที่มีคำแปลภาษาพม่า
- หน้าที่มีคำแปลภาษามาเลเซีย
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเยอรมัน
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษารัสเซีย
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเวียดนาม
- หน้าที่มีคำแปลภาษาสเปน
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอาหรับ
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอิตาลี
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอินโดนีเซีย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอินโดนีเซีย/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาฮินดี
- th:นก
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำหลักภาษาแสก
- คำกริยาภาษาแสก