น้ำยา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์นั้ม-ยา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnám-yaa
ราชบัณฑิตยสภาnam-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nam˦˥.jaː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

เป็นชื่อที่เรียกอาหารมาแต่ในรั้วในวัง มิได้ประสมขึ้นจาก น้ำ +‎ ยา

คำนาม[แก้ไข]

น้ำยา

  1. อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง ทำด้วยปลาโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่าง เช่น ถั่วงอก ใบแมงลัก ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ น้ำพริก
  2. (ภาษาปาก) ความสามารถในทางใดทางหนึ่ง (มักใช้ในทางตำหนิ)
    ไม่มีน้ำยา
    ไม่มีสติปัญญาความสามารถ
    หมดน้ำยา
    หมดความสามารถ

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

น้ำ +‎ ยา

คำนาม[แก้ไข]

น้ำยา

  1. สิ่งที่ประสมเป็นน้ำสำหรับจิตรกรรมหรือระบายภาพ
  2. น้ำที่ผสมสารเคมีเพื่อใช้ในกิจการบางอย่าง
    น้ำยาล้างรูป

คำพ้องความ[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

อ้างอิง[แก้ไข]