น้ำยา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | นั้ม-ยา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nám-yaa |
ราชบัณฑิตยสภา | nam-ya | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nam˦˥.jaː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เป็นชื่อที่เรียกอาหารมาแต่ในรั้วในวัง มิได้ประสมขึ้นจาก น้ำ + ยา
คำนาม[แก้ไข]
น้ำยา
- อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง ทำด้วยปลาโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่าง เช่น ถั่วงอก ใบแมงลัก ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ น้ำพริก
- (ภาษาปาก) ความสามารถในทางใดทางหนึ่ง (มักใช้ในทางตำหนิ)
- ไม่มีน้ำยา
- ไม่มีสติปัญญาความสามารถ
- หมดน้ำยา
- หมดความสามารถ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
น้ำยา