สวนสนาม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สวน-สะ-หฺนาม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǔuan-sà-nǎam |
| ราชบัณฑิตยสภา | suan-sa-nam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sua̯n˩˩˦.sa˨˩.naːm˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]สวนสนาม
- พิธีชุมนุมพลกองทหารที่ลานกว้างเพื่อแสดงความสง่าผ่าเผย ความพร้อมเพรียง และอานุภาพของเครื่องอาวุธยุทโธปกรณ์ ให้เป็นเกียรติแก่ผู้เป็นประธานในพิธีซึ่งจะได้ตรวจดูแถวทหารที่ตั้งอยู่ คือ ตรวจพลและดูการเดินแถวของทหารเหล่านั้น
คำกริยา
[แก้ไข]สวนสนาม (คำอาการนาม การสวนสนาม)