อี่

ภาษาไทย[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		อี่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ìi
	ราชบัณฑิตยสภา	i
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔiː˨˩/^(ส)

อี่

(โบราณ) เรียก ลูกสาว คน ที่ 2 ว่า ลูกอี่
(โบราณ) คำ นำ หน้า ชื่อ ผู้หญิง สามัญชน ทั่วไป ซึ่ง ใช้ใน ทาง เสียหาย โดย เฉพาะ ทาง ด้าน ชู้สาว
หย่างไอ้ดีบวดอยู่วัดโพเสพเมถุนธรรมด้วยอี่ทองมาก อี่เพียน อี่พิ่ม อี่บุนรอด อี่หนู อี่เขียว
(สามดวง)

อี่