อี๋
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | อี๋ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ǐi |
| ราชบัณฑิตยสภา | i | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔiː˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 圓／圆 (îⁿ, “กลม; ลูกกลม”)[1] หรือ 丸／丸 (îⁿ, “ลูกกลมเล็ก ๆ”)
คำนาม
[แก้ไข]อี๋
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำอนุภาค
[แก้ไข]อี๋
คำอุทาน
[แก้ไข]อี๋
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]อี๋
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]อ้างอิง
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/iː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ◌๋
- คำอนุภาคภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- คำอุทานภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l