ฉบับ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ฉะบับ
รากศัพท์
[แก้ไข]จากภาษาเขมรกลาง ច្បាប្ប (จฺปาปฺป, “การประพฤติที่ถูกกำหนดไว้; คำสอน; ธรรมเนียม; ระเบียบวินัย; จรรยาบรรณ; กฎ; ข้อบังคับ; กฎหมาย”); เทียบภาษาเขมร ច្បាប់ (จฺบาบ̍)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ฉะ-บับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chà-bàp |
| ราชบัณฑิตยสภา | cha-bap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰa˨˩.bap̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ฉบับ
- หนังสือเรื่องเดียวกันซึ่งมีข้อความหรือสำนวนแตกต่างกันเป็นต้น
- พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
- ต้นเดิมของหนังสือที่พิมพ์หรือเขียน เรียกว่า ต้นฉบับ
คำลักษณนาม
[แก้ไข]ฉบับ