ฉายา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ฉา-ยา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chǎa-yaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | cha-ya | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaː˩˩˦.jaː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]จากภาษาเขมร ឆាយា (ฉายา), จากภาษาสันสกฤต छाया (ฉายา, “ร่มเงา, เงาสะท้อน”), จากภาษาบาลี ฉายา (“ร่มเงา, เงาสะท้อน”)
คำนาม
[แก้ไข]ฉายา
- เงามืด, ร่มไม้
- เงาสะท้อน
- (ศาสนาพุทธ) ชื่อที่พระอุปัชฌาย์ตั้งให้เป็นภาษาบาลีเมื่ออุปสมบท
- ชื่อตั้งให้กันเล่น ๆ หรือตามลักษณะที่หมายรู้กันในหมู่คณะ
ลูกคำ
[แก้ไข]ดูเพิ่ม
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]แผลงมาจาก ชายา
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ฉายา
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- th:ศาสนาพุทธ
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้