ทอย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ที่อยู่ และ ท่อย

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ทอย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtɔɔi
ราชบัณฑิตยสภาthoi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰɔːj˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ทอย (คำอาการนาม การทอย)

  1. โยนให้เรียดหรือเรี่ยดินไปให้ถูกเป้าหรือไปยังตำแหน่งที่ต้องการ
    ทอยเบี้ยในการเล่นทอยกอง
    ทอยเบี้ยเล่นต้องเต
  2. ปาให้ถูกเป้า
    ทอยลูกข่าง

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ทอย (คำอาการนาม การทอย)

  1. กิริยาที่ตอกลูกประสักหรือตะปูเป็นต้นให้หลุดออกมาจากที่เดิม

คำนาม[แก้ไข]

ทอย

  1. (ลูก~) เรียกไม้แหลมสำหรับตอกต้นไม้เป็นระยะเพื่อเหยียบขึ้นไป