มาร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก พญามาร)
ดูเพิ่ม: มาริ

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต मार (มาร) หรือภาษาบาลี มาร

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์มาน[เสียงสมาส]
มา-ระ-
[เสียงสมาส]
มาน-ระ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmaanmaa-rá-maan-rá-
ราชบัณฑิตยสภาmanma-ra-man-ra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/maːn˧/(สัมผัส)/maː˧.ra˦˥.//maːn˧.ra˦˥./
คำพ้องเสียงมาน
มาลย์

คำนาม[แก้ไข]

มาร

  1. เทวดาจำพวกหนึ่ง มีใจบาปหยาบช้าคอยกีดกันไม่ให้ทำบุญ
  2. ยักษ์
  3. (ศาสนาพุทธ) ผู้ฆ่า, ผู้ทำลาย, ในพระพุทธศาสนาหมายถึงผู้กีดกันบุญกุศล มี 5 อย่าง เรียกว่า เบญจพิธมาร คือ ขันธมาร กิเลสมาร อภิสังขารมาร มัจจุมาร เทวบุตรมาร
  4. (ในเชิงเปรียบเทียบ) ผู้ที่เป็นอุปสรรคขัดขวาง

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำวิสามานยนาม[แก้ไข]

มาร

  1. (ศาสนาคริสต์) (พญา~) วิญญาณชั่วร้ายที่มีอำนาจสูงสุด, ซาตาน[1]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. "Definition of devil". Oxford University Press. Lexico.com. 9 July 2022. https://web.archive.org/web/20220709125424/https://www.lexico.com/definition/devil.

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

มาร ช.

  1. ผู้ฆ่า
  2. ผู้ขัดขวางการกระทำความดี

การผันรูป[แก้ไข]