รุม

ดูเพิ่ม: รม, ริม, รีม, รึ่ม, รุ่ม, และ ร่ม

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รุม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rum
	ราชบัณฑิตยสภา	rum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rum˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

รุม (คำอาการนาม การรุม)

1. อาการที่คนหลายคนหรือสัตว์หลายตัวรวมกันเข้ามาทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่ผู้หนึ่งหรือสิ่งหนึ่งอย่างไม่มีระเบียบ

   รุมตี

   รุมด่า

   แมลงวันรุมตอมเมล็ดทุเรียน

2. ประดังห้อมล้อมเข้ามา

   กลุ้มรุม

   รุมกันเข้าไปซื้อของ

3. ประดังกันเข้ามา

   โดนโรครุมเสียแย่

รากศัพท์ 2

เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ รุ่ม; อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ႁုမ်း (หุ๊ม, “อังไฟ”)

คำกริยา

รุม

1. กรุ่นอยู่ภายในเพราะพิษไข้เป็นต้น

   เป็นไข้ร้อนรุมอยู่หลายวัน

คำคุณศัพท์

รุม

1. อาการที่คนเริ่มจะเป็นไข้ หรือจวนจะหายแต่ยังไม่หายดี ตัวยังร้อนอยู่บ้างนิดหน่อย
2. (ไฟ) อ่อน ๆ

   ย่างบนไฟรุม ๆ

   เคี่ยวบนไฟรุม ๆ