ข้ามไปเนื้อหา

ว้า

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: วา และ ว่า

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ว้า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwáa
ราชบัณฑิตยสภาwa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/waː˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

คำอุทาน

[แก้ไข]

ว้า

  1. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น

คำอนุภาค

[แก้ไข]

ว้า

  1. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น
    หายไปไหนว้า
    อย่าเสียใจไปเลยว้า

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

ว้า

  1. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

ยืมมาจากไทใหญ่ ဝႃႉ (ว๎า) หรือพม่า ()

คำวิสามานยนาม

[แก้ไข]

ว้า

  1. ชื่อเขตปกครองตนเองโดยพฤตินัย ตั้งอยู่ในรัฐชาน ประเทศพม่า, ชาวว้าเรียกเขตนี้ว่า รัฐว้า (Wa State)
  2. ชื่อภาษาที่พูดโดยชาวว้า แบ่งเป็นภาษาถิ่น 3 ภาษา ได้แก่ ปาเราก์ (Parauk), เวาะ (Vo) และ อาเวอะ (Awa)

คำนาม

[แก้ไข]

ว้า

  1. (คน~, ชาว~) กลุ่มชาติพันธุ์ในเขตว้า