หม้อไฟ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
หม้อ + ไฟ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝໍ້ໄຟ (หมํ้ไฟ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ม่อ-ไฟ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔ̂ɔ-fai |
| ราชบัณฑิตยสภา | mo-fai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔː˥˩.faj˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
หม้อไฟ
- ภาชนะชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายชาม ก้นหม้อมีเชิง ตรงกลางมีกระบอกสูงขึ้นมาจากใต้ก้นหม้อสำหรับใส่ถ่านติดไฟ ปากหม้อมีฝาปิดใช้สำหรับใส่เกาเหลา แกงจืด เป็นต้น
- (ล้าสมัย) แบตเตอรี่แบบหม้อ
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (ภาชนะ) หม้อหยวนโล้