ม้า

ดูเพิ่ม: ʼมา และ มา

ภาษาไทย

เคยเสนอใน “รู้ไหมว่า”

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ม้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	máa
	ราชบัณฑิตยสภา	ma
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/maː˦˥/^{(สัมผัส)}

รากศัพท์ 1

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:

ม้า

Wikipedia

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:

ปลาม้า

Wikipedia

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:

ปูม้า

Wikipedia

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:

ม้า (หมากรุก)

Wikipedia

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:

ยาม้า

Wikipedia

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *maːꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 馬 (MC maeX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾ᩶ᩣ (ม้า), ภาษาเขิน ᨾ᩶ᩣ (ม้า), ภาษาลาว ມ້າ (ม้า), ภาษาไทลื้อ ᦙᦱᧉ (ม้า), ภาษาไทดำ ꪣ꫁ꪱ (ม้า), ภาษาไทขาว ꪝꪱꫂ, ภาษาไทใหญ่ မႃႉ (ม๎า), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥳ (ม๎า), ภาษาอ่ายตน မႃ (มา), ภาษาพ่าเก မႃ (มา), ภาษาอาหม 𑜉𑜠 (มะ), 𑜉𑜡 (มา) หรือ 𑜉𑜡𑜠 (มาะ), ภาษาจ้วง max; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *maʔᴰ²; ร่วมรากกับ เบ๊

คำนาม

ม้า

ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus caballus (Linn.) ในวงศ์ Equidae มีกีบเดี่ยว รูปร่างสูงใหญ่ขายาว หางเป็นพู่ มีขนแผงคอยาววิ่งได้เร็ว ใช้เป็นพาหนะขับขี่และเทียมรถ (คำลักษณนาม ตัว หรือ ม้า)
(ปู~) ชื่อปูทะเลหลายชนิดในสกุล Portunus วงศ์ Portunidae ผิวกระดองมีลักษณะเป็นตุ่มเล็ก ๆ สาก กระดองตัวผู้สีฟ้าหรือน้ำเงิน ของตัวเมียสีค่อนไปทางน้ำตาล เช่น ชนิด P. pelagicus (Linn.) (คำลักษณนาม ตัว)
(ปลา~) ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Boesemania microlepis (Bleeker) ในวงศ์ Sciaenidae ลำตัวกว้างมากในแนวอกและท้อง แล้วเรียวเล็กลงมากที่คอดหาง ก้านครีบแข็งก้านที่ 2 ของครีบก้นใหญ่มาก ครีบหางมีปลายแหลมครีบท้องมีปลายเป็นเส้นสั้น ๆ เกล็ดในแนวเส้นข้างตัวเด่นชัดเจนและเรียงต่อเลยไปจนสุดปลายของครีบหางลำตัวและหัวมีสีเงินหรือเทาอ่อน ด้านหลังมีลายสีเทาเอียงอยู่ตามแถวของเกล็ด พบทุกลุ่มน้ำ ขนาดยาวได้ถึง 90 เซนติเมตร, เขตลุ่มแม่น้ำโขงเรียก กวาง เขตลุ่มแม่น้ำบางปะกงเรียก หางกิ่ว (คำลักษณนาม ตัว)
เครื่องรองนั่งและรองสิ่งของมีขาเป็นรูปต่าง ๆ (คำลักษณนาม ตัว)
เรียกตัวหมากรุกที่แกะเป็นรูปม้า (คำลักษณนาม ตัว)
(ภาษาปาก) คำตัดทอนของ หน้าม้า (“ทรงผมทรงหนึ่ง”)
(ภาษาปาก) คำตัดทอนของ หน้าม้า (“ผู้ที่ทำเล่ห์เหลี่ยม”) (คำลักษณนาม คน)
(ภาษาปาก) คำตัดทอนของ ยาม้า (คำลักษณนาม เม็ด)

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:ม้า

คำแปลภาษาอื่น

ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus caballus

เกาหลี: 말 (ko) (mal)
เขมร: សេះ (km) (เสะ)
จีน:
จีนกลาง: 馬／马 (zh) (หม่า)
ญี่ปุ่น: 馬 (ja) (うま, อุมะ), ウマ (ja) (อุมะ)
ดัตช์: paard (nl) ก. (ปาร์ด)
โยรูบา: ẹṣin
ไทใหญ่: မႃႉ (shn) (ม๎า)
เปอร์เซีย: اسپ‎ (fa) (asp), اسب‎ (fa) (asb)
โปรตุเกส: cavalo (pt) ช., égua (pt) ญ.
ฝรั่งเศส: cheval (fr) ช. (เฌอวาล), (♂) étalon (fr) ช. (เอตาลง), (♀) jument (fr) ญ. (ฌูย์ม็อง)
พม่า: မြင်း (my) (มฺรง์:)
ฟินิเชีย: 𐤎𐤎‎ (phn) ช. (ss /⁠sys⁠/)
เยอรมัน: Pferd (de) ก., Ross (de) ก., (♂) Hengst (de) ช., (♀) Stute (de) ญ.
รัสเซีย: ло́шадь (ru) ญ. (โลฌัดʹ), конь (ru) ช. (โกนʹ)
ลาว: ມ້າ (lo) (ม้า)
เวียดนาม: ngựa (vi)
สเปน: caballo (es) ช. (กาบาโย)
อังกฤษ: horse (en) (โฮร์ส), equine (en) (อีควายน์), (♂) stallion (en) (สแตลเยิน), (♀) mare (en) (แมร์)
อาหรับ: حِصَان‎ (ar) ช. (ฮิศาน), فَرَس‎ ช. หรือ ญ. (ฟะรัซ)
อิตาลี: cavallo (it) ช.
ฮินดี: घोड़ा (hi) ช. (โฆฑ̱า), अश्व (hi) ช. (อศฺว), तुरग (hi) ช. (ตุรค)
ฮีบรู: סוּס‎ (he) ช. (สุส)

คำวิสามานยนาม

ม้า

ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อัศวินีมี 7 ดวง, ดาวคอม้า ดาวคู่ม้า ดาวอัศวยุช หรือดาวอัสสนี ก็เรียก

รากศัพท์ 2

แผลงมาจาก ไหม

คำอนุภาค

ม้า

(ภาษาเด็ก) อีกรูปหนึ่งของ ไหม

รากศัพท์ 3

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 媽／妈 (má, “แม่”)

คำนาม

ม้า

(ภาษาปาก, ใช้ในกลุ่มชาวจีน) แม่

ภาษากะเหรี่ยงโปเหนือ

การออกเสียง

(อมก๋อย) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mâ/
เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ม่า

คำนาม

ม้า

หลาน (ลูกของพี่หรือลูกของน้อง)

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

(เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /maː˦˥/

คำนาม

ม้า (คำลักษณนาม ตั๋ว)

อีกรูปหนึ่งของ ᨾ᩶ᩣ (ม้า) หรือ ᨾᩖ᩶ᩣ (มล้า)