วอ

ดูเพิ่ม: ว้อ

ภาษาไทย

อาจมาจากมอญ ဝဝ် (วว์); ร่วมเชื้อสายกับลาว ວໍ (วํ), เขิน ᩅᩳ (วอ), ไทใหญ่ ဝေႃး (ว๊อ̂), เขมร វ (ว), พม่า ဝေါ (เวา)

การแบ่งพยางค์		วอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	wo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wɔː˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ว ว. วอร์

วอ