เขื่อน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຂື່ອນ (เขื่อน), ภาษาคำเมือง ᨡᩮᩬᩥ᩵ᩁ (เขอิ่ร), ภาษาเขิน ᨡᩮᩨ᩠᩵ᨶ (เขื่น), ภาษาไทลื้อ ᦵᦃᦲᧃᧈ (เฃี่น, “ประตูรั้ว”), ภาษาไทใหญ่ ၵိူၼ်ႇ (เกิ่น)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เขื่อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kʉ̀ʉan |
| ราชบัณฑิตยสภา | khuean | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɯa̯n˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เขื่อน
- เครื่องป้องกันไม่ให้ดินริมน้ำพัง
- สิ่งที่สร้างขึ้นขวางกั้นลำน้ำ เพื่อกักเก็บน้ำไว้ใช้ประโยชน์ในทางชลประทานเป็นต้น
- เขื่อนเจ้าพระยา
- (ในเชิงเปรียบเทียบ) สิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น กำแพงดินหรืออิฐที่ล้อมรอบต้นโพ
- (โบราณ) รั้ว, กำแพง
- ปิดประตูเมืองลง เขื่อนขว้าง(ยวนพ่าย)
- (โบราณ) คันดินกันตลิ่งพัง
- (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) ฟันหน้า