หมา

ดูเพิ่ม: หม่า และ หม่ำ

ภาษาไทย

วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:

หมา

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰmaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨾᩣ (หมา), ลาว ໝາ (หมา), ไทลื้อ ᦖᦱ (หฺมา), ไทดำ ꪢꪱ (หฺมา), ไทใหญ่ မႃ (มา), ไทใต้คง ᥛᥣᥴ (ม๋า), อ่ายตน မႃ (มา), อาหม 𑜉𑜠 (มะ), จ้วง ma, แสก หม่า; เทียบเบดั้งเดิม *maːᴬ¹, ไหลดั้งเดิม *hmaː (“หมา; หมาล่าเนื้อ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺมา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mǎa
	ราชบัณฑิตยสภา	ma
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/maː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

คำนาม

หมา (คำลักษณนาม ตัว)

(บางครั้ง หยาบคาย) สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม หลาย ชนิดหลายสกุล ใน วงศ์ Canidae ออกลูก เป็น ตัว
คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:หมา

ลูกคำ

คำแปลภาษาอื่น

สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Canidae

กรีก: σκύλος (el) ช. (skýlos), σκυλί (el) ก. (skylí)
เกาหลี: 개 (ko) (gae), 견 (ko) (gyeon), 구 (ko) (gu)
เขมร: ឆ្កែ (km) (ฉฺแก)
คาซัค: ит (kk) (it)
คำเมือง: ᩉ᩠ᨾᩣ (nod) (หมา)
คีร์กีซ: ит (ky) (it)
จีน:
กวางตุ้ง: 狗 (gau²), 犬 (hyun¹)

จีนกลาง: 狗 (zh) (gǒu), 犬 (zh) (quǎn)
เซอร์โบ-โครเอเชีย: пас (sh) ช., pas (sh) ช.
ญี่ปุ่น: 犬 (ja), 狗 (ja) (いぬ, inu)
ดัตช์: hond (nl) ช. (ฮนด์)
เดนมาร์ก: hund (da) ก.
ตากาล็อก: aso (tl)
ตุรกี: it (tr)
ตูวา: ыт (ıt)
เติร์กเมน: it
ทิเบต: ཁྱི (ขฺยิ)
ไทใหญ่: မႃ (shn) (มา)
นอร์เวย์:
นือนอสก์: hund (nn) ช.

บุ๊กมอล: hund (no) ช.
เปอร์เซีย: سگ‏ (fa) (sag)
โปแลนด์: pies (pl) ช., suka (pl) ญ.
ฝรั่งเศส: chien (fr) ช.
พม่า: ခွေး (my) (ขฺเว:)
ฟินแลนด์: koira (fi)
เยอรมัน: Hund (de) ช., Hündin (de) ญ.
รัสเซีย: соба́ка (ru) ญ. (โซบากา), пёс (ru) ช. (ปโยซ)
โรมาเนีย: câine (ro) ช.
ละติน: canis (la) ช. หรือ ญ.
ลาว: ໝາ (lo) (หมา)
เลอเวือะตะวันตก: เซาะ
เวียดนาม: chó (vi)
สกอต: dug
สเปน: perro (es) ช. (เปร์โร)
สวาฮีลี: mbwa (sw) กลุ่ม 9/10
สวีเดน: hund (sv) ก., hynda (sv) ญ. หรือ ก.
สันสกฤต: श्वन् (sa) ช. (ศฺวนฺ)
อังกฤษ: dog (en)
อาหรับ: كَلْب‏‎ (ar) ช. (kalb)
อินโดนีเซีย: anjing (id)
อุซเบก: it (uz)
อุยกูร์: ئىت (ug) (อีต)
เอสเปรันโต: hundo (eo)
ไอซ์แลนด์: hundur (is) ช.
ฮังการี: kutya (hu), eb (hu)
ฮินดี: कुत्ता (hi) ช. (กุตฺตา), कुत्ती (hi) ญ. (กุตฺตี)
ฮีบรู: כֶּלֶב‏‎ (he) ช. (เกเลวฺ‏‎)

คำคุณศัพท์

หมา

(ภาษาปาก) เลว, (ชั้น) ต่ำ

คำกริยาวิเศษณ์

หมา

(ภาษาปาก) อย่างเลว, อย่าง (คนชั้น) ต่ำ

คำสลับอักษร

มหา, หาม

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

(เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /maː˨˦/

คำนาม

หมา (คำลักษณนาม ตั๋ว)

อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨾᩣ (หมา)

ภาษาปักษ์ใต้

คำนาม

หมา

ถัง ตัก น้ำ ขึ้น จาก บ่อ