สี่

ดูเพิ่ม: ส, ส., สิ, สี, สุ, สู, สู่, และ สู้

ภาษาไทย

จำนวนภาษาไทย ^(edit)

	40
←  3	๔ 4	5  →
เชิงการนับ: สี่     เชิงอันดับที่: ที่สี่     ตัวคูณ: สี่เท่า     เศษส่วน (⅟…): (ล้าสมัย) เสี้ยว

ตู้โทรศัพท์สี่ตู้

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *siːᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 四 (MC sijH), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *b-ləj; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน สี่, ภาษาลาว ສີ່ (สี่), ภาษาคำเมือง ᩈᩦ᩵ (สี่), ภาษาไทลื้อ ᦉᦲᧈ (สี่), ภาษาไทดำ ꪎꪲ꪿ (สิ่), ภาษาไทใหญ่ သီႇ (สี่), ภาษาไทใต้คง ᥔᥤᥱ (สี่), ภาษาอาหม 𑜏𑜣 (สี), ภาษาปู้อี sis, ภาษาจ้วง seiq， ภาษาจ้วงใต้ siq

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สี่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sìi
	ราชบัณฑิตยสภา	si
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/siː˨˩/(สัมผัส)

เลข

สี่

1. จำนวนสามบวกหนึ่ง, จำนวนจุดที่มีในนี้ (••••)

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:สี่

คำนาม

สี่

1. เรียกเดือนที่ 4 ทางจันทรคติ ว่า เดือน 4 ตกในราวเดือนมีนาคม

คำประสม

• กลอนสี่
• กินสี่ถ้วย
• โกยสี่ตีนหมา
• แจงสี่เบี้ย
• ชักกระบี่สี่ท่า
• ฐานันดรที่สี่
• ดูหนังสี่จอ
• ทรงสี่หน้า
• ทองเนื้อสี่
• พรหมสี่หน้า
• สัตว์สี่เท้า
• สามวันดีสี่วันไข้
• สี่กั๊ก
• สี่บท
• สี่แพร่ง
• สี่แยก
• สี่เหลี่ยม
• สุ่มสี่สุ่มห้า
• หลักสี่

 

คำแปลภาษาอื่น

จำนวน 4

• เขมร: បួន (km) (บัวน)
• จ้วง: seiq
• จีน:

  จีนกลาง: 四／四 (zh) (sì)

• ซามัว: fā
• ซูก: upat
• ดัตช์: vier (nl) (เวียร์)
• ตองงา: fā
• ตูวาลู: fā
• ทิเบต: བཞི (พซ̱ิ)
• ไทใหญ่: သီႇ (shn) (สี่)
• บูร์ยัต: дүрбэн
• เปอร์เซีย: چهار‎ (fa) (čahâr)
• พม่า: လေး (my) (เล:)
• ฟิจิ: va (fj)
• มอญ: ပန် (ปน์)
• มอลตา: erbgħa (mt)
• มากินดาเนา: pat
• มาราเนา: pat
• มาเลเซีย: empat (ms), pat (ms)
• มาวรี: whā
• ยากัน: ampat
• ยิดดิช: פֿיר‎ (ฟีร)
• เยอรมัน: vier (de)
• โรฮีนจา: sair
• ละติน: quattuor (la)
• ลักเซมเบิร์ก: véier (lb)
• ลาว: ສີ່ (lo) (สี่)
• เวียดนาม: bốn (vi)
• อังกฤษ: four (en) (ฟอร์)
• อิตาลี: quattro (it)
• อุซเบก: toʻrt (uz)
• อุยกูร์: تۆت‎ (ug) (เติต)
• ฮังการี: négy (hu)
• ฮาวาย: hā
• ฮุนสริก: fier

ภาษาแสก

คำนาม

สี่

1. สี