สถานี

ดูเพิ่ม: สถาน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต स्थानीय (สฺถานีย); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ស្ថានីយ (สฺถานีย), ภาษาลาว ສະຖານີ (สะถานี)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-ถา-นี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-tǎa-nii
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-tha-ni
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.tʰaː˩˩˦.niː˧/(สัมผัส)

คำนาม

สถานี (คำลักษณนาม สถานี หรือ แห่ง)

1. หน่วยที่ตั้งเป็นที่พักหรือที่ทำการ

   สถานีตำรวจ

   สถานีรถไฟ

   สถานีตรวจอากาศ

   สถานีขนส่ง

2. (เฉพาะไทย) ฐานส่งกำลังบำรุงของกองทัพเรือที่ประจำอยู่บนบก มีฐานใหญ่ ๆ 3 แห่ง เรียกว่า สถานีทหารเรือ

   สถานีทหารเรือกรุงเทพ

   สถานีทหารเรือสงขลา

   สถานีทหารเรือพังงา

3. (เฉพาะไทย) ฐานส่งกำลังบำรุงหน่วยย่อยสำหรับการปฏิบัติการตามลำแม่น้ำโขง เรียกว่า สถานีเรือ

   สถานีเรืออำเภอเชียงคาน

   สถานีเรืออำเภอโขงเจียม

   สถานีเรืออำเภอธาตุพนม

4. ตำแหน่งของเรือขณะอยู่ในรูปกระบวน

   เรือ ก รักษาสถานีทางขวาของเรือ ข ระยะ 500 หลา

5. ที่ที่กำหนดให้ทหารเรือประจำเพื่อปฏิบัติการตามภารกิจต่าง ๆ

   สถานีรบ

   สถานีจอดเรือ

   สถานีออกเรือ

   สถานีช่วยคนตกน้ำ

   สถานีรับส่งสิ่งของทางทะเล

6. ที่ที่มีหน่วยปฏิบัติการเฉพาะ

   สถานีสื่อสารดาวเทียม

   สถานีสมุทรศาสตร์

   สถานีตรวจอากาศ

7. (โบราณ, ร้อยกรอง) หัวข้อ, ข้อ, เรื่อง, แก่นเรื่อง, ประเด็น

คำสืบทอด

• → อูรักลาโวยจ: ทานี