สวย

ดูเพิ่ม: ส่วย

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สวย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǔai
	ราชบัณฑิตยสภา	suai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sua̯j˩˩˦/^{(สัมผัส)}

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສວຍ (สวย); เทียบภาษาหมิ่นใต้ 嫷／嫷 (súi)

Jonsson (1991) ได้แนะนำว่ามาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suəjᴬ¹ (“งาม, หุ่นดี”) แต่ภาษาในกลุ่มส่วนมากไม่มีคำศัพท์

คำคุณศัพท์

สวย (คำอาการนาม ความสวย)

งาม น่า พึงพอใจ, มัก ใช้เข้า คู่กับ คำ งาม เป็น สวยงาม, ใน บท กลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี
ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าว สุก)
หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ

คำแปลภาษาอื่น

งามน่าพึงพอใจ

จีน:
กวางตุ้ง: 靚／靓, 靓／靓 (leng³), 好睇／好睇 (hou² tai²) (object), 漂亮／漂亮 (piu³ loeng⁶), 美麗／美丽, 美丽／美丽 (mei⁵ lai⁶)

จีนกลาง: 漂亮／漂亮 (zh) (piàoliang), 美／美 (zh) (měi), 好看／好看 (zh) (hǎokàn), 美麗／美丽 (zh), 美丽／美丽 (zh) (měilì)

หมิ่นใต้: 媠／媠 (zh-min-nan) (súi), 美麗／美丽 (zh-min-nan), 美丽／美丽 (bí-lē), 好看／好看 (hó-khòaⁿ), 媠噹噹／媠当当 (zh-min-nan), 媠当当／媠当当 (súi-tang-tang)
ดัตซ์: mooi (nl), schoon (nl)
จอร์เจีย: მშვენიერი (มฌแวฺนีแอรี), ლამაზი (ลามาซฺี), ტურფა (ตู̽รพา), საუცხოო (ซาอูท͜ซฅอ̂ออ̂), საყვარელი (ซาฃ͓วฺาแรลี), მომხიბლავი (มอ̂มฅีบลาวฺี), მიმზიდველი (มีมซฺีดแวฺลี), სასიამოვნო (ซาซีอามอ̂วฺนอ̂), სანდომიანი (ซานดอ̂มีอานี), წარმტაცი (ต͜ซ͓ารมต͓าท͜ซี), თვალწარმტაცი (ทวฺาลต͜ซ͓ารมต͓าท͜ซี), კოხტა (ก͓อ̂ฅต͓า), მოხდენილი (มอ̂ฅแดนีลี), პირმშვენიერი (ป͓ีรมฌแวฺนีแอรี)
ญี่ปุ่น: 美しい (ja) (うつくしい, utsukushii), 綺麗 (きれい, kirei), 素敵 (ja) (すてき, suteki)
พม่า: လှသော (หฺลเสา), လှပ (my) (หฺลป)
ลาว: ງາມ (งาม)
เวียดนาม: đẹp đẽ, tốt (vi), tốt đẹp (vi), đẹp (vi), xinh đẹp (vi)
อังกฤษ: beautiful
อาหรับ: جَمِيل (ญะมีล)
อียิปต์: nfr

รากศัพท์ 2

แผลงมาจาก ซวย

คำกริยา

สวย

(ภาษาปาก, สแลง) เกิด เรื่องไม่ดี อย่าง ถูกว่า ถูกทำร้าย เป็นต้น
พูดไม่เข้าหูแบบนี้ เดี๋ยวก็สวยหรอก

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 3 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2554. หน้า 107.