เปียก
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เปียก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpìiak |
ราชบัณฑิตยสภา | piak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pia̯k̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປຽກ (ปย̂ก), ภาษาไทใหญ่ ပဵၵ်ႇ (เป่ก)
คำกริยา[แก้ไข]
เปียก (คำอาการนาม การเปียก)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เปียก (คำอาการนาม ความเปียก)
- ที่ชุ่มน้ำ
- ผมเปียก
- ผ้าเปียก
- เหงื่อเปียก
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
เปียก (คำอาการนาม การเปียก)
คำนาม[แก้ไข]
เปียก
- เรียกข้าวที่ต้มและกวนให้เละ หรือข้าวที่ต้มกับน้ำกะทิเจือเกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละ มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ ว่า ข้าวเปียก
- เรียกขนมชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งข้าวเจ้าตั้งไฟกวนกับน้ำตาลหม้อและกะทิ หยอดให้มีขนาดพอคำแล้วโรยถั่วทองคั่ว ว่า ขนมเปียก
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เปียก