เสื้อ

ดูเพิ่ม: เสือ และ เสื่อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เซื่อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sʉ̂ʉa
	ราชบัณฑิตยสภา	suea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɯa̯˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เสื้อ

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩮᩬᩥ᩶ᩋ (เสอิ้อ), ลาว ເສື້ອ (เสื้อ), ไทลื้อ ᦵᦉᦲᧉ (เสี้), ไทดำ ꪹꪎ꫁ (เส้), ไทใหญ่ သိူဝ်ႈ (เสิ้ว), ไทใต้คง ᥔᥫᥲ (เส้อ̂), อาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์) หรือ 𑜏𑜥 (สู), จ้วง swj (สื้อ) , จ้วงแบบจั่วเจียง swej (เสื้อ)

คำนาม

เสื้อ (คำลักษณนาม ตัว)

1. เครื่องสวมกายท่อนบนทำด้วยผ้าเป็นต้น เรียกชื่อต่าง ๆ กัน

   เสื้อกั๊ก

   เสื้อเชิ้ต

คำแปลภาษาอื่น

เครื่องสวมกายท่อนบน

• จีน:

  จีนกลาง: 襯衫 / 衬衫 (zh), 衬衫 (zh) (chènshān)

• ไทใหญ่: သိူဝ်ႈ (shn) (เสิ้ว)
• ลาว: ເສື້ອ (lo) (เสื้อ)
• อังกฤษ: shirt (en) (เฌิร์ต)

ลูกคำ

• เสื้อผ้า
• เสื้อแสง

 

รากศัพท์ 2

คำนาม

เสื้อ

1. เชื้อสาย
2. ผีหรืออมนุษย์จำพวกหนึ่ง เรียกเต็มว่า ผีเสื้อ, ถ้าอยู่ในน้ำ เรียกว่า ผีเสื้อน้ำ หรือ เสื้อน้ำ, ถ้าเป็นยักษ์ เรียกว่า ผีเสื้อยักษ์, ถ้าอยู่รักษาเมือง เรียกว่า ผีเสื้อเมือง เสื้อเมือง หรือ พระเสื้อเมือง (คำลักษณนาม ตัว)