กรวด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺรวด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grùuat
	ราชบัณฑิตยสภา	kruat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/krua̯t̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ក្រ្វស៑ (กฺรฺวสฺ), ក្រ្វស្ស៑ (กฺรฺวสฺสฺ); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ក្រួស (กฺรัวส)

คำนาม

กรวด

1. ก้อนหินเล็ก ๆ เขื่องกว่าเม็ดทราย

คำสืบทอด

• → ลาว: ກວດ (กวด) (ในคำว่า ກ້ອນກວດ (ก้อนกวด))

รากศัพท์ 2

คำนาม

กรวด

1. ชื่อดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง ใช้ไม้อ้อบรรจุดินดำ มีหางยาว เมื่อจุดชนวนแล้วเหวี่ยงให้พุ่งขึ้นสูง

คำคุณศัพท์

กรวด

1. (ล้าสมัย) สูงชัน

   หลังคากรวด (คู่กับ หลังคาดาด)

คำพ้องความ

• จรวด
• ตรวด

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากเขมร ច្រួច (จฺรัวจ, “โปรย, สาด, ฉีด”)

คำกริยา

กรวด (คำอาการนาม การกรวด)

1. หลั่งน้ำ

   น้ำพระเต้าสิโตทกธารามารดริน กรวดลงในมืออินทพฤฒาจารย์

   (ม. กาพย์ สักบรรพ)

ลูกคำ

• กรวดน้ำ
• กรวดน้ำคว่ำกะลา
• กรวดน้ำคว่ำขัน