กำพร้า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กำ-พฺร้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gam-práa
	ราชบัณฑิตยสภา	kam-phra
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kam˧.pʰraː˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

กำพร้า

1. เรียกหนังที่เป็นผิวชั้นนอกของคนและสัตว์ว่า หนังกำพร้า

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɡm̩.raːꟲ; เทียบภาษาลาว ກຳພ້າ (กำพ้า), ภาษาเขมร កំព្រា (กํพฺรา), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pyaj, ภาษาจ้วง gyax, ภาษาจ้วงแบบหนง lugbyax

คำคุณศัพท์

กำพร้า (คำอาการนาม ความกำพร้า)

1. ไร้บิดาหรือมารดาเลี้ยงดูแต่เด็ก, โบราณหมายถึง ร้างลูกร้างเมียด้วย, กลอนใช้เป็น ก่ำพร้า ก็มี

   สองจะลีลาสู่ฟ้า ลาแม่เป็นกำพร้า เจ้าแม่เอ้ยปรานี แม่รา

   (ลอ)

คำแปลภาษาอื่น

ไร้พ่อหรือแม่หรือทั้งสอง

• ไทลื้อ: ᦂᧄᧈᦘᦱᧉ (กั่มภ้า)
• ไทใหญ่: ႁၢမ်းပေႃႈမႄႈ (ห๊ามป้อ̂แม้), ၽၢၼ်ပေႃႈမႄႈ (ผานป้อ̂แม้)
• ลาว: ກຳພອຍ (กำพอย), ກຳພ້າ (กำพ้า)

รากศัพท์ 3

คำนาม

กำพร้า

1. ไก่เตี้ย, ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง