กำพร้า
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กำ-พฺร้า | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gam-práa |
ราชบัณฑิตยสภา | kam-phra | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kam˧.pʰraː˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กำพร้า
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɡm̩.raːꟲ; เทียบภาษาลาว ກຳພ້າ (กำพ้า), ภาษาเขมร កំព្រា (กํพฺรา), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pyaj, ภาษาจ้วง gyax, ภาษาจ้วงแบบหนง lugbyax
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
กำพร้า (คำอาการนาม ความกำพร้า)
- ไร้บิดาหรือมารดาเลี้ยงดูแต่เด็ก, โบราณหมายถึง ร้างลูกร้างเมียด้วย, กลอนใช้เป็น ก่ำพร้า ก็มี
- สองจะลีลาสู่ฟ้า ลาแม่เป็นกำพร้า เจ้าแม่เอ้ยปรานี แม่รา(ลอ)
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ไร้พ่อหรือแม่หรือทั้งสอง
|
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กำพร้า