กระเรียน

ภาษาไทย

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาเขมรเก่า ក្រ្យេល៑ (กฺรฺเยลฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ក្រ្យល៑ (กฺรฺยลฺ), ក្រ្យាល៑ (กฺรฺยาลฺ), កយ៌្យល៑ (กรฺยฺยลฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ក្រៀល (กฺเรียล)

การแบ่งพยางค์		กฺระ-เรียน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà-riian
	ราชบัณฑิตยสภา	kra-rian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kra˨˩.ria̯n˧/^{(สัมผัส)}

กระเรียน (คำลักษณนาม ตัว)