แร้ว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຮ້ວ (แฮ้ว), ภาษาอีสาน แฮ้ว, ภาษาคำเมือง ᩁᩯ᩠᩶ᩅ (แร้ว), ภาษาเขิน ᩁᩯ᩠᩶ᩅ (แร้ว), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᧁᧉ (เฮ้ว), ภาษาไทใหญ่ ႁဵဝ်ႉ (เห๎ว) หรือ ႁႅဝ်ႉ (แห๎ว), ภาษาไทดำ ꪵꪭ꫁ꪫ (แฮ้ว)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์แร้ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrɛ́ɛo
ราชบัณฑิตยสภาraeo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɛːw˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

แร้ว

  1. เครื่องสำหรับดักสัตว์ มี นก ไก่ เป็นต้น มีบ่วงติดอยู่กับปลายของไม้ที่เรียกว่า คันแร้ว ซึ่งเอาโคนปักไว้ที่ดินทำปลายให้โน้มลงมา มีไกที่เรียกว่า ปิ่น ขัดไว้ระหว่างหลักขัดแร้วกับคอน วางบ่วงดักไว้บนคอน เมื่อสัตว์มาจับคอนตรงที่วางบ่วงไว้ ไม้คอนจะเลื่อนลง ทำให้ปิ่นหลุด บ่วงก็จะรูดมัดขาไว้