run

ดูเพิ่ม: rùn, rún, และ rǔn

ภาษาจีนกลาง

การถอดเป็นอักษรโรมัน

run (run⁵ / run⁰, จู้อิน ˙ㄖㄨㄣ)

1. การสะกดไม่มาตรฐานของ rún
2. การสะกดไม่มาตรฐานของ rǔn
3. การสะกดไม่มาตรฐานของ rùn

ภาษาอังกฤษ

รูปแบบอื่น

• rin (ภาษาถิ่น)

รากศัพท์

สืบทอดจากอังกฤษกลาง runnen, ronnen (“วิ่ง”), การเปลี่ยนรูป (เนื่องด้วยรูปกริยาขยายอดีตกาล runne, runnen, yronne) ของอังกฤษกลาง rinnen (“วิ่ง”), จากอังกฤษเก่า rinnan, iernan (“วิ่ง”) และนอร์สเก่า rinna (“วิ่ง”), ทั้งคู่มาจากเจอร์แมนิกดั้งเดิม *rinnaną (“วิ่ง”) (เทียบเพิ่ม *rannijaną (“ทำให้วิ่ง”)), จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₃reyH- (“ต้ม; กวน”); ร่วมเชื้อสายกับสกอต rin (“วิ่ง”), ฟรีเชียตะวันตก rinne (“เดิน; เดินแถว”), ดัตช์ rennen (“วิ่ง; วิ่งแข่ง”), เยอรมัน rennen (“วิ่ง; วิ่งแข่ง”), rinnen (“ไหล”), เดนมาร์ก rende (“วิ่ง”), สวีเดน ränna (“วิ่ง”), ไอซ์แลนด์ renna (“ไหล”); นอกกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกเช่นแอลเบเนีย rend (“วิ่ง; วิ่งตาม”); ดูเพิ่มที่ random

การออกเสียง

• (สหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɹʌn/
• (อังกฤษเหนือ) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɹʊn/

• เสียง (สหรัฐอเมริกา):

  (file)

• เสียง:

  (file)

• เสียง (General Australian):

  (file)

• สัมผัส: -ʌn

คำกริยา

run (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม runs, รูปกริยาขยายปัจจุบันกาล running, อดีตกาล ran, รูปกริยาขยายอดีตกาล run)

1. วิ่ง, ไปอย่างเร็ว, วิ่งแข่ง, วิ่งหนี, ฝ่าไปโดยไม่หยุด, ย้ายถิ่น (ปลา)
2. ไหล (ของเหลว), มีบางสิ่งไหลออกมา, ทำให้ไหล, หลอมละลาย
3. ทำกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งให้สำเร็จ, ดำเนินการ, ควบคุม, จัดการ, ทำงาน (เครื่องจักร)
4. ขยายหรือทำให้ยังคงมีอยู่ (เวลาหรือสถานที่)
5. อดีตกาล สามัญของ rin
   1. อดีตกาล สามัญของ run

คำนาม

run (พหูพจน์ runs)

1. การวิ่ง, การรีบเร่ง
2. การเดินทาง, การเดินทางที่เพลิดเพลิน, เส้นทาง
3. ระยะของการเดินทาง, ระยะทางหรือช่วงเวลาของการหลบหนี
4. การย้ายถิ่นของปลา, ฝูงปลาที่ย้ายถิ่น
5. การไหล, การรั่ว

คำคุณศัพท์

run (เปรียบเทียบไม่ได้)

1. เหลวหรือถูกทำให้หลอมละลาย
2. ที่เดินทางหรือย้ายถิ่นไป