คอ
ภาษาไทย
[แก้ไข]| พจนานุกรมภาพ | ||
|---|---|---|
| ||
|
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ฅอ
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɣɔːᴬ², จากไทดั้งเดิม *ɣoːᴬ, จากจีนยุคกลาง 喉 (MC huw, “กล่องเสียง; ลำคอ”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨤᩬᩴ (ฅอํ), เขิน ᨤᩳ (ฅอ), ลาว ຄໍ (คํ), ไทดำ ꪁꪷ (ก̱ํ), ไทใหญ่ ၶေႃး (ข๊อ̂), ไทใต้คง ᥑᥨᥝᥰ (โฃ๊ว), พ่าเก ၵေႃ (ขอ̂), อาหม 𑜁𑜦𑜡 (ขอ̂) หรือ 𑜁𑜞𑜦𑜡 (ขฺรอ̂), จ้วง hoz, แสก กฺ๊อ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | kho | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔː˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม
[แก้ไข]คอ
- ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว
- ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก
- คอหม้อ
- เรียกส่วนลำต้นของพรรณไม้วงศ์ปาล์มที่อยู่ระหว่างใบล่างสุดกับยอด
- คอมะพร้าว
- คอตาล
- โดยปริยายหมายความว่า ความมีใจชอบเสพสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอาจิณ
- คอเหล้า
- คอเบียร์
- คอหนัง
- คอละคร
การใช้
[แก้ไข]ส่วนของร่างกาย ราชาศัพท์ว่า พระศอ พระกัณฐ์ พระกัณฐา หรือ พระกรรฐ์
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ส่วนของร่างกาย
|
ภาษาเขมรเหนือ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากแต้จิ๋ว 褲 (kou3); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ខោ (โข)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰɔː/
คำนาม
[แก้ไข]คอ
หมวดหมู่:
- พจนานุกรมภาพ
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษามาเลเซีย/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเวียดนาม/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาแสก
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/t
- ศัพท์ภาษาเขมรเหนือที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาเขมรเหนือที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- แต้จิ๋ว terms with non-redundant manual transliterations
- ศัพท์ภาษาเขมรเหนือที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขมรเหนือ
- คำนามภาษาเขมรเหนือ