ส้อม
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ซ่อม
รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩬ᩶ᨾ (สอ้ม), เขิน ᩈᩬ᩶ᨾ (สอ้ม), ลาว ສ້ອມ (ส้อม); อาจร่วมเชื้อสายกับไทลื้อ ᦉᦸᧄᧉ (ส้อ̂ม, “ปลูก”), เขิน ᩈᩬ᩶ᨾ (สอ้ม, “ปลูก”), ไทใหญ่ သွမ်ႈ (ส้อ̂ม, “ปลูก”), ไทใต้คง ᥔᥩᥛᥲ (ส้อ̂ม, “ปลูก”), อาหม 𑜏𑜨𑜪 (สอ̂ํ, “ปลูกข้าวกล้า”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ซ็่อม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sɔ̂m |
ราชบัณฑิตยสภา | som | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɔm˥˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ซ่อม |
คำนาม
[แก้ไข]ส้อม
- เครื่องใช้จิ้มอาหารกิน, คู่กับ ช้อน (คำลักษณนาม คัน)
- เหล็ก 2-4 ง่าม ปลายแหลม ใช้แทงปลาเป็นต้น
- ไม้ไผ่ที่จักให้เป็นซี่ ๆ ทำปลายซี่ให้แหลมสำหรับเสียบอ้อยที่ควั่นเป็นข้อ ๆ, เรียกอ้อยควั่นที่เสียบซี่ไม้ไผ่ปลายแหลมดังกล่าว ว่า อ้อยส้อม
คำสืบทอด
[แก้ไข]- → เขมร: សម (สม)
คำกริยา
[แก้ไข]ส้อม (คำอาการนาม การส้อม)