ข้ามไปเนื้อหา

เนียน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เนียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงniian
ราชบัณฑิตยสภาnian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nia̯n˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเนียร

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

เนียน

  1. กาบหมากที่เจียนให้มนขนาดเล็กกว่าฝ่ามือสำหรับตักน้ำพริกจากครก, เปลือกจั่นมะพร้าวสำหรับแซะน้ำตาลเมื่อเวลาเคี่ยว
  2. โดยปริยายใช้เรียกที่สำหรับแซะหรือตัดขนม

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. มีเนื้อละเอียดนุ่มนวล
    เนื้อเนียน
  2. สละสลวย[1]
    เรื่องสั้นเรื่องนี้ใช้ภาษาเนียนมาก

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. เรียบสนิท
    เข้าไม้ได้เนียนดี

คำกริยา

[แก้ไข]

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. (ภาษาปาก, สแลง) แสร้งทำได้อย่างแนบเนียน[1]
    ไม่ได้เป็นนักข่าว แต่ไปสัมภาษณ์เขาเฉยเลย เนียนจริง ๆ

คำเกี่ยวข้อง

[แก้ไข]

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

เนียน

  1. เครื่องมือสำหรับกวดลวดเลี่ยมภาชนะ เช่นปากป้านหรือปากถ้วยให้เรียบ

อ้างอิง

[แก้ไข]
  1. 1.0 1.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 95.