เมรุ

ภาษาไทย

เมรุ

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี เมรุ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เมน	[เสียงสมาส] เม-รุ-	[เสียงสมาส] เมน-รุ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	meen	mee-rú-	meen-rú-
	ราชบัณฑิตยสภา	men	me-ru-	men-ru-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/meːn˧/(สัมผัส)	/meː˧.ru˦˥./	/meːn˧.ru˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		เมน

คำวิสามานยนาม

เมรุ

1. ชื่อภูเขากลางจักรวาล มียอดเป็นที่ตั้งแห่งเมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งพระอินทร์อยู่

คำนาม

เมรุ

1. ที่เผาศพ เดิมผูกหุ่นทำเป็นภูเขาเลียนแบบเขาพระสุเมรุซึ่งตั้งที่เผาขึ้นบนนั้น ของหลวงทำเป็นเรือนโถง เครื่องยอดหรือมณฑปครอบที่เผา เรียกว่า พระเมรุ, ต่อมาเรียกที่เผาศพทั่วไปทั้งมียอดและไม่มียอด ว่า เมรุ