หงส์
ดูเพิ่ม: หงส
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี หํส, จากภาษาสันสกฤต हंस (หํส)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | หง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǒng |
ราชบัณฑิตยสภา | hong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hoŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | หง |
คำนาม[แก้ไข]
หงส์
- นกในนิยายถือว่าเป็นนกในตระกูลสูง มีเสียงไพเราะ เป็นพาหนะของพระพรหม (คำลักษณนาม ตัว)
- บุคคลที่มีชาติตระกูลสูงและเปรียบการเดินที่งดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่าเทียบด้วยการเดินของหงส์
- ชื่อนกจำพวกเป็ดขนาดใหญ่หลายชนิด วงศ์ย่อย Cygninae ในวงศ์ Anatidae คอยาว เป็นนกที่นำเข้ามาในประเทศไทย มีถิ่นกำเนิดในทวีปยุโรป อเมริกา และตอนเหนือของทวีปเอเชีย เช่น หงส์ขาว [Cygnus olor (Gmelin)] หงส์ดำ [C. atratus (Latham)] หงส์คอดำ [C. melanocorypha (Molina)] (คำลักษณนาม ตัว)
คำประสม[แก้ไข]
คำสืบทอด[แก้ไข]
- → ไทใหญ่: ႁူင် (หูง, “นกจำพวกเป็ด”)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/oŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว