หงส์
ดูเพิ่ม: หงส
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี หํส, จากภาษาสันสกฤต हंस (หํส)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǒng |
| ราชบัณฑิตยสภา | hong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hoŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | หง | |
คำนาม
[แก้ไข]หงส์
- นกในนิยายถือว่าเป็นนกในตระกูลสูง มีเสียงไพเราะ เป็นพาหนะของพระพรหม (คำลักษณนาม ตัว)
- บุคคลที่มีชาติตระกูลสูงและเปรียบการเดินที่งดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่าเทียบด้วยการเดินของหงส์
- ชื่อนกจำพวกเป็ดขนาดใหญ่หลายชนิด วงศ์ย่อย Cygninae ในวงศ์ Anatidae คอยาว เป็นนกที่นำเข้ามาในประเทศไทย มีถิ่นกำเนิดในทวีปยุโรป อเมริกา และตอนเหนือของทวีปเอเชีย เช่น หงส์ขาว [Cygnus olor (Gmelin)] หงส์ดำ [C. atratus (Latham)] หงส์คอดำ [C. melanocorypha (Molina)] (คำลักษณนาม ตัว)
ลูกคำ
[แก้ไข]คำสืบทอด
[แก้ไข]- → ไทใหญ่: ႁူင် (หูง, “นกจำพวกเป็ด”)