ตุ่น

ดูเพิ่ม: ตน, ตัน, ตั๊น, ตีน, ตื่น, ตื้น, ตุน, ตุ๋น, ตูน, ตฺีน, และ ต้น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตุ่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtùn
	ราชบัณฑิตยสภา	tun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tun˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

ตุ่น (คำลักษณนาม ตัว)

1. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในวงศ์ Talpidae รูปร่างคล้ายหนูตะเภา ลำตัวอ้วนป้อม หัวเล็ก ตาเล็กมาก จมูกแหลม ขนอ่อนนุ่ม เล็บตีนหน้ายาวใหญ่เห็นได้ชัด ขุดรูเป็นที่อยู่อาศัย กินพืช, ติ่ง ก็เรียก

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

ตุ่น

1. สีมัว ๆ อย่างสีเทาหม่น ๆ